Μεθεόρτιο…

Ήταν μια σημαντική ημερολογιακή στιγμή το κλείσιμο των σαράντα χρόνων από τότε που ο Σύλλογος Νέων Αγίου Λαυρεντίου χρησιμοποίησε τις ευκαιρίες οι οποίες, τότε δίνονταν στις αγροτικές κοινωνίες, να γίνουν πιο εξωστρεφείς και στους τότε άοκνους αγρότες τους να διαφημίσουν την, ακόμη για λίγα χρόνια, θαυμαστή σοδειά τους. Τα χρόνια πέρασαν και την σκυτάλη γι’ αυτό τον εορτασμό, ανέλαβε ο τωρινός Αναπτυξιακός Σύλλογος Αγίου Λαυρεντίου Πηλίου, με την εποχή να φέρνει καινούργια διλήμματα και νέους προσανατολισμούς για την γιορτή σύμβολο αυτού του τόπου.

 

Η έλευση ανθρώπων από άλλους τόπους κι οι καινούριες πρακτικές που αυτοί κουβαλούν, έφεραν στον Σύλλογο μια ελπιδοφόρα ώθηση και η συζήτηση για το πως θέλουμε να ζούμε στον αγαπημένο μας χωριό, μας προίκισε με μια απαράμιλλη ενέργεια, με την οποία επιχειρήσαμε και πετύχαμε τον σημαδιακό αυτόν εορτασμό χωρίς την βοήθεια θεσμικών παραγόντων, φορέων και ιδιωτικών συμφερόντων. Κανείς βέβαια δεν αμφισβητεί και δεν υποτιμά την όποια βοήθεια και συνεργασία, όταν αυτή στοχεύει στο κοινό καλό. Φέτος πανηγυρικά και θριαμβευτικά δούλεψαν, άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο, πάνω από 40 άνθρωποι για την βραδιά της 25ης Ιουνίου. Θα μπορούσε και θα έπρεπε αυτή η βραδιά να είναι μακροπρόθεσμα η πορεία της ζωής μας. Καταφέραμε να προβλέψουμε τις πιθανές ανάγκες των επισκεπτών, πήραμε χαρτί και μολύβι και τα υπολογίσαμε όλα, τον κακοτράχαλο δρόμο, τα πράγματα που θα κουβαλούσαμε, ακόμη κι από το σπίτι μας, πόσες καρέκλες, πόσα τραπέζια, πόσα τραπεζομάντηλα, πόσα βάζα γλυκού, πόσο θα πεινούν οι παρευρισκόμενοι, πόσο θα χαίρονταν οι μουσικοί αν ανακάτευαν τις φωνές και τα σόλα τους με την βοή του ανέμου της Χατζίνης.Πόσοι άνθρωποι επίσης, ντόπιοι και μακρινοί, θα έφταναν στο σημείο για να μας τιμήσουν με την παρουσία τους. Κι αν ο καιρός δεν ευνοούσε τις καλές προθέσεις και τις εναγώνιες προσπάθειές μας;

 

Και βέβαια φτάσαμε στην πλατεία Χατζίνη, το πλάτωμα αυτό που ατενίζει το μισό βουνό κουβαλώντας πολλή σκέψη, έχοντας παράξει 50 κιλά γλυκό κουταλιού περίπου, κι έχοντας στην διάθεση των επισκεπτών μια μεγάλη ποσότητα κερασιών. Κατόπιν ψήσαμε περί τα 800 σουβλάκια, δώσαμε στον κόσμο όσο αλκοόλ κι αναψυκτικά χρειάστηκε να στολίσει αυτή την βραδιά, που πάνω απ’ όλα χαρακτηρίστηκε από τους μουσικούς που μας συντρόφεψαν.

 

Δηλαδή….

 

Τον Γιάννη Διονυσίου

Τον Σταύρο Κουσκουρίδα

Τον Γιάννη Σκαμπαρδώνη

Τον Αντώνη Βούλγαρη

Τον Αποστόλη Κανδήλα

 

Τους ευχαριστούμε θερμά για το μοναδικό μουσικό αποτύπωμα!

 

Ο πυρήνας της ομάδας παραγωγής που παίρνει τα εύσημα(κάπως αυτοαναφορικά):

 

Αλέξανδρος Σεϊταρίδης

Κατερίνα Κοντογιάννη

Ελένη Βλάχου

Αποστόλης Βέργος

Παναγιώτης Κουτσός

Δημήτρης Κόκκινος

Κώστας Φραγκογιάννης

Ελένη Βογιατζίδου

 

Στα γλυκά δούλεψαν:

Ελένη Φραγκογιάννη

Κλόντια Καλάι

Κατερίνα Λουάρη

Πολυξένη Βλάχου

Μέλλω Κόκκινου

Σεβαστή Καζάνη

Σίσσυ Αγορίτση

Βιολέτα Μάρκου

Σπυριδούλα Κασσαβέτη

Ευγενία Τσιρώνη

Βέρα Τζίνι

Ευθυμία Λεκίδου

Ελένη Γιάλβαλη

Μιμίκα Ελευθεράκη

 

Κεράσια πρόσφεραν:

Γιάννης Κολετσάς

Αποστόλης Βλάχος

 

Σουβλάκια έψησαν:

Παύλος Τζίνι

Άλεξ Ντόι

Γιάννης Κολετσάς

Κώστας Φραγκογιάννης

 

Κρασί πρόσφεραν:

Δημήτρης Σοφτάς

Εβελίνα Τσιούτσιου

 

Δούλεψαν με το παραπάνω στις μέρες και στις ώρες αιχμής:

Αποστόλης Βέργος

Κώστας Φραγκογιάννης

Ελένη Βλάχου

Βασίλης Αρβανιτάκης

Μιχάλης Ελευθεράκης

Αποστόλης Λουάρης

Αλέξανδρος Σεϊταρίδης

Δημήτρης Κόκκινος

Ρόζα Σαράφη

Κατερίνα Κοντογιάννη

Εβελίνα Τσιούτσιου

Παναγιώτης Κουτσός

Πάνος Κωστής

Σοφία Μαυρουδή

Ισαάκ και Τζένη

Μάουρα Φερτεκλίδη

Θύμιος Ατζακάς

Σούλα Αδαμάκη

Ελένη Βογιατζίδου

Ελένη Γιάλβαλη

Γιάννης Δεληγιάννης

Δημήτρης Φραγκογιάννης

Ευγενία Τσιρώνη

Ευθυμία Λεκίδου

Πηνελόπη Βέργου

Κατερίνα Χατζηκαμάρη

Αλεξία Γιαννακάκη

Σταύρος Μπαγτζίλογλου

Ασημένια Σαράφη

 

Τα παιδιά κι οι έφηβοί μας:

Άλκης Βέργος (καθάρισε σχεδόν το σύνολο των τραπεζοκαθισμάτων)

Δημήτρης Βέργος

Κωνσταντίνος Κωτής

Σάιμον & Νικόλας Καλάι

Γιάννης Αναστασίου (ρυθμιστές κυκλοφορίας, αποκομιδείς απορριμμάτων, γενικών καθηκόντων κουβαλητές).

 

Γενικών καθηκόντων, αλλά σε θέσεις ευθύνης, τα υπόλοιπα παιδιά του χωριού:

Λέανδρος κι Οδυσσέας Χρυσός

Αντιόν Ντότσι

Κλυταιμνήστρα Δεληγιάννη

Ντενισάκι

Μάριος κι Ελπίδα Κωστή

 

Εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας και την χαρά μας σε όλα, όλες κι όλους!

 

Κι η ιστορία συνεχίζεται με το φτέρνισμα του καιρού εκείνη την μέρα και τα μουγκρητά του βουνού. Δίστασαν οι ντόπιοι - ήταν ήδη διστακτικοί - επειδή ένιωσαν ότι εμείς τους πήραμε την γιορτή από την κεντρική πλατεία, δίστασαν κι οι επισκέπτες από τα φτερνίσματα.

Τα πράγματα όμως κύλησαν για όλους πολύ ευνοϊκά κι έτσι μαζί καταφέραμε να νιώσουμε την ομορφιά της συνύπαρξης και του λαϊκού γλεντιού. Στο τέλος θεωρούμε, πως όσοι βρέθηκαν στο τέρμα του χωριού, έφυγαν χαμογελαστοί κι ευχαριστημένοι.

 

Ευχόμαστε και του χρόνου, σε αυτή, ή και στην άλλη πλατεία, αρκεί να είμαστε ξανά όλες κι όλοι μαζί!

Έπονται βέβαια πολλές καλοκαιρινές δράσεις του Συλλόγου, γιατί στην συλλογική ζωή, ό,τι πάρεις θα το δώσεις πίσω!